آنژین صدری و بیماری عروق کرونر

آنژین صدری و بیماری عروق کرونر (CAD) دو بیماری هستند که اغلب به جای هم استفاده می شوند، اما در واقع کاملاً متفاوت هستند. در حالی که CAD شرایطی است که در آن شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند با تجمع پلاک‌ها باریک یا مسدود می‌شوند، آنژین صدری یکی از علائم CAD است که زمانی رخ می‌دهد که عضله قلب خون غنی از اکسیژن کافی دریافت نمی‌کند.

آنژین نوعی درد قفسه سینه است که زمانی رخ می دهد که جریان خون به قلب محدود شود. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که شریان های کرونری که خون را به قلب می رسانند، با تجمع پلاک های متشکل از چربی، کلسترول و سایر مواد باریک یا مسدود شوند. کاهش جریان خون می تواند باعث کمبود اکسیژن در عضله قلب شود که منجر به درد قفسه سینه یا آنژین می شود. آنژین می تواند یکی از علائم CAD باشد، اما می تواند ناشی از شرایط دیگری مانند اسپاسم عروق کرونر یا لخته شدن خون در شریان کرونر باشد.

دو نوع اصلی آنژین وجود دارد: آنژین آنژین پایدار و آنژین ناپایدار. آنژین پایدار یک الگوی قابل پیش بینی از درد قفسه سینه است که در حین فعالیت بدنی یا استرس عاطفی رخ می دهد. معمولاً با استراحت یا مصرف دارو برطرف می شود. آنژین ناپایدار شدیدتر و غیرقابل پیش بینی است و ممکن است در حالت استراحت یا تنها با حداقل فعالیت بدنی رخ دهد. این نشانه یک بیماری زمینه ای جدی تر مانند حمله قلبی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

از سوی دیگر، CAD وضعیتی است که در آن شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند، با تجمع پلاک‌ها باریک یا مسدود می‌شوند. این می تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع شده، سیگار کشیدن، فشار خون بالا، کلسترول بالا و کمبود فعالیت بدنی رخ دهد. همانطور که پلاک ایجاد می شود، می تواند باعث باریک شدن یا انسداد شریان ها شود که جریان خون را به قلب کاهش می دهد و منجر به درد قفسه سینه یا آنژین می شود.

CAD یک بیماری شایع است و تخمین زده می شود که حدود 16 میلیون نفر در ایالات متحده به این بیماری مبتلا هستند. در مردان شایع تر از زنان است و خطر ابتلا به CAD با افزایش سن افزایش می یابد. سایر عوامل خطر CAD شامل سابقه خانوادگی این بیماری، دیابت و بیماری مزمن کلیوی است.

علائم CAD بسته به شدت بیماری می تواند متفاوت باشد. علاوه بر درد قفسه سینه یا آنژین، علائم دیگر ممکن است شامل تنگی نفس، خستگی و احساس سنگینی یا سفتی در قفسه سینه باشد. برخی از افراد مبتلا به CAD ممکن است درد یا ناراحتی را در بازوها، پشت، گردن، فک یا معده تجربه کنند.

تشخیص CAD و آنژین معمولاً شامل معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و انواع آزمایش‌های تشخیصی است. اینها ممکن است شامل الکتروکاردیوگرام (ECG) باشد که فعالیت الکتریکی قلب را اندازه‌گیری می‌کند، و آنژیوگرافی عروق کرونر، که از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق از رگ‌های خونی که قلب را تامین می‌کنند، استفاده می‌کند. همچنین ممکن است آزمایش خون برای بررسی سایر شرایطی که می‌توانند باعث درد قفسه سینه یا آنژین شوند، انجام شود.

درمان CAD و آنژین معمولاً شامل تغییر سبک زندگی، داروها و در برخی موارد جراحی است. تغییرات سبک زندگی ممکن است شامل ترک سیگار، رژیم غذایی سالم، کاهش وزن و افزایش فعالیت بدنی باشد. داروهای مورد استفاده برای درمان CAD و آنژین ممکن است شامل آسپرین، مسدود کننده های بتا، نیترات ها و رقیق کننده های خون باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است جراحی برای ترمیم یا دور زدن عروق کرونر مسدود شده لازم باشد.

پیشگیری از CAD و آنژین شامل انتخاب سبک زندگی سالم، از جمله خوردن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، سیگار نکشیدن، و کنترل فشار خون، کلسترول و قند خون است. معاینات منظم با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نیز می تواند به شناسایی و درمان هر گونه بیماری زمینه ای که ممکن است خطر ابتلا به CAD یا آنژین را افزایش دهد کمک کند.

 

منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.